اگر با حوزه جوشکاری و فناوری‌های مرتبط آشنایی داشته باشید، احتمالاً با اصطلاحات «جوشکاری میگ (MIG)» و «جوشکاری مگ (MAG)» مواجه شده‌اید. در حالت کلی، هردوی این عبارات به روش‌هایی اطلاق می‌شود که در آنها از فرآیند قوس الکتریکی با تغذیه سیم مصرف‌شونده استفاده می‌گردد. اما تفاوت عمده در نوع گازی است که برای محافظت از محل جوش مورداستفاده قرار می‌گیرد. حروف MIG سرواژه عبارت Metal Inert Gas بوده و نشان‌دهنده استفاده از گاز خنثی (معمولاً آرگون یا هلیم) در فرآیند جوشکاری است؛ در حالی‌ که حروف MAG سرواژه عبارت Metal Active Gas است و به بهره‌گیری از گازهای فعال (مانند CO₂ یا ترکیبی از گازهای فعال و خنثی) اشاره دارد. به همین دلیل در بسیاری از متون فنی، از این روش‌ها با عنوان جوشکاری GMAW (Gas Metal Arc Welding) نیز یاد می‌شود که در فارسی، همتاهای رایجی چون «جوشکاری قوس الکتریکی با گاز محافظ» یا «جوشکاری با سیم ذوب‌شونده تحت پوشش گاز» برای آن به‌کار می‌رود.

جوشکاری میگ و مگ (MIG/MAG)، در صنایع گوناگون مانند خودروسازی، کشتی‌سازی، ساخت سازه‌های فلزی و بسیاری دیگر رواج گسترده‌ای دارد و به‌دلیل سرعت بالا، کیفیت مطلوب و هزینه منطقی، در میان جوشکاران حرفه‌ای و کارخانجات مختلف بسیار محبوب شده است. هدف از این مقاله، ارائه توضیحاتی جامع درباره تاریخچه، فرآیند، کاربردها، تجهیزات، انواع فلزات قابل استفاده، ضخامت موردنیاز، مزایا و معایب جوشکاری میگ و مگ است. همچنین در قسمت‌های مختلف مقاله، به برخی نکات تخصصی و جنبه‌های عملی این روش جوشکاری اشاره خواهد شد تا خوانندگان بتوانند با دید بازتری در پروژه‌های صنعتی، نیمه‌صنعتی یا حتی خانگی از آن بهره ببرند.

درصورتی‌که قصد خرید تجهیزات جوشکاری میگ یا مگ را دارید، می‌توانید از سایت سورن تولز خریداری کنید تا ضمن دسترسی به مجموعه‌ای گسترده از محصولات باکیفیت، از مشاوره تخصصی و خدمات پس از فروش قابل‌اعتماد نیز بهره‌مند شوید.

تاریخچه جوشکاری میگ مگ (MIG/MAG)

نخستین گام‌های شکل‌گیری جوشکاری میگ/مگ به اواسط قرن بیستم بازمی‌گردد. پس از جنگ جهانی دوم، صنعت به‌دنبال روش‌های سریع‌تر، تمیزتر و مقرون‌به‌صرفه‌تر برای اتصال قطعات فلزی بود. در دهه 1940، فرآیند جوشکاری GMAW معرفی شد که در آن از یک سیم جوش به‌همراه گاز محافظ در ناحیه قوس استفاده می‌شد. در ابتدا، گازهای خنثی (مثل آرگون) برای محافظت از حوضچه مذاب به‌کار گرفته می‌شدند تا واکنش نامطلوبی با فلز مذاب صورت نگیرد. به همین دلیل، این روش تحت عنوان میگ (MIG) معروف شد؛ یعنی جوشکاری با گاز خنثی فلز.

با پیشرفت علوم متالورژی و شناخت بیشتر از رفتار شیمیایی گازها، متخصصان دریافتند که در برخی موارد، استفاده از گازهای فعال (مانند دی‌اکسید کربن) می‌تواند به افزایش عمق نفوذ قوس، بهبود خواص مکانیکی جوش و کاهش هزینه منجر شود. بدین‌ترتیب، نسخه تکامل‌یافته دیگری از جوشکاری GMAW شکل گرفت که با نام مگ (MAG) معرفی گردید. این روش همچنان از قوس الکتریکی و سیم مصرفی استفاده می‌کرد، اما گاز محافظ می‌توانست ترکیبی از گازهای خنثی و فعال یا حتی صرفاً گاز فعال باشد.

در طول دهه‌های بعدی، روش‌های میگ و مگ به‌طور پیوسته تکامل یافتند و امروزه طیف گسترده‌ای از آلیاژها و فلزات از این طریق قابل جوشکاری هستند. همچنین با توسعه فناوری دیجیتال و کنترل الکترونیکی، دستگاه‌های جوشکاری میگ/مگ پیشرفته‌ای در اختیار صنایع قرار گرفته است که قابلیت تنظیم دقیق پارامترهای جوشکاری و دستیابی به کیفیت بسیار بالا را فراهم می‌کنند.

فرایند جوشکاری میگ و مگ (MIG/MAG)

جوشکاری میگ و مگ در اصل یک فرآیند قوس الکتریکی است که با ایجاد حرارت موضعی در نقطه اتصال، سیم جوش (الکترود) را ذوب می‌کند تا به‌صورت مذاب روی قطعه‌کار قرار گیرد. سپس مذاب فلزی با سطح قطعه ترکیب شده و پس از انجماد، یک جوش پیوسته و محکم شکل می‌گیرد. مراحلی که در این فرآیند رخ می‌دهد به‌ترتیب زیر است:

1. ایجاد قوس الکتریکی
   یک دستگاه منبع تغذیه جریان الکتریکی را فراهم می‌کند. با نزدیک‌کردن نوک الکترود (سیم جوش) به قطعه‌کار، یک قوس الکتریکی بین سیم و سطح فلز تشکیل می‌شود. این قوس به‌سرعت دمای بالا ایجاد کرده و باعث ذوب سیم و قسمتی از قطعه‌کار می‌گردد.
2. ایجاد حوضچه مذاب
   سیم جوش ذوب‌شده در اثر گرمای قوس با سطح قطعه‌کار مخلوط شده و حوضچه‌ای از فلز مذاب تشکیل می‌دهد. به‌موازات ادامه کار، سیم جدید از قرقره مخصوص دستگاه به محل جوش وارد می‌شود و در اثر گرمای قوس ذوب شده، به حوضچه مذاب می‌پیوندد.
3. محافظت گاز
   یکی از ویژگی‌های مهم جوشکاری MIG/MAG، استفاده از گاز محافظ است. این گاز از مشعل جوشکاری خارج می‌شود و دور تا دور منطقه قوس و حوضچه مذاب را می‌پوشاند تا واکنش شیمیایی نامطلوب میان اکسیژن هوا و فلز مذاب رخ ندهد. در جوشکاری میگ، گاز محافظ خنثی نظیر آرگون یا هلیم است. در جوشکاری مگ، گاز فعال مانند دی‌اکسید کربن یا مخلوطی از آرگون و دی‌اکسید کربن استفاده می‌شود.
4. حرکت مشعل و توزیع مذاب
   جوشکار یا دستگاه رباتیک، مشعل را به‌آرامی در طول درز اتصال حرکت می‌دهد تا کل سطح موردنظر جوش بخورد. هم‌زمان، سیم جوش با سرعتی مشخص تغذیه می‌شود و حوضچه مذاب رو به جلو حرکت می‌کند. هماهنگی میان سرعت تغذیه سیم، ولتاژ قوس و سرعت حرکت مشعل از عوامل تعیین‌کننده در کیفیت جوش محسوب می‌شوند.
5. انجماد حوضچه و خنک‌شدن
   پس از دورشدن مشعل از منطقه جوش، حوضچه مذاب منجمد شده و پیوند محکمی میان قطعه‌کار و فلز پرکننده ایجاد می‌گردد. در صورت تنظیم صحیح پارامترها، این پیوند از استحکام و خواص مکانیکی مطلوبی برخوردار خواهد بود.

موارد استفاده از جوشکاری میگ مگ

جوشکاری میگ و مگ به‌دلیل تطبیق‌پذیری بالا، سرعت و صرفه اقتصادی، در طیف وسیعی از صنایع مورداستفاده قرار می‌گیرد. برخی از رایج‌ترین موارد استفاده را می‌توان به‌صورت زیر برشمرد:

1. خودروسازی و قطعه‌سازی
   در خطوط تولید خودرو، اتاق و شاسی خودروها با استفاده از روش MIG/MAG به‌سرعت و با دقت بالا جوشکاری می‌شوند. این روش، قابلیت اتوماتیک‌شدن بالایی دارد و با بهره‌گیری از ربات‌های صنعتی، می‌توان در زمان کوتاه، حجم زیادی از قطعات را به هم متصل کرد.
2. کشتی‌سازی و صنایع دریایی
   در ساخت کشتی‌ها، سازه‌های دریایی، مخازن و سکوهای نفتی، جوشکاری MIG/MAG به‌سبب نفوذ عمیق و هزینه معقول، کاربرد گسترده‌ای دارد.
3. صنایع فلزی سبک و سنگین
   کارگاه‌های تولید درب و پنجره‌های فلزی، ساخت انواع قفسه‌های صنعتی، سازه‌های فلزی سبک و کارگاه‌های ساخت ادوات کشاورزی و عمرانی، همگی از کاربردهای جوشکاری میگ و مگ بهره می‌برند.
4. تعمیر و نگهداری
   در مصارف عمومی و تعمیراتی نیز، این نوع جوشکاری به‌خاطر سهولت کار و کیفیت نهایی خوب، مورد توجه قرار گرفته است. بسیاری از تعمیرکاران علاقه دارند به کمک یک دستگاه MIG/MAG، قطعات فولادی، استیل و حتی آلومینیومی را جوش بدهند.
5. ساخت قطعات ظریف و تزئینی
   با تنظیم صحیح سرعت تغذیه سیم و جریان جوش، امکان ایجاد جوش ظریف روی قطعات کم‌ضخامت فلزی هم وجود دارد. از این‌رو، در کارهای هنری یا ساخت وسایل دکوراتیو نیز از این روش استفاده می‌شود.

کاربردهای جوشکاری

از دید تخصصی‌تر، جوشکاری MIG/MAG در اغلب مواردی که اتصال فلز به روش قوس الکتریکی مدنظر باشد، کارآمد است. این کاربردها صرفاً به صنایع بزرگ محدود نمی‌شود و پروژه‌های کوچک یا حتی خانگی را نیز در برمی‌گیرد. برخی از کاربردهای رایج عبارت‌اند از:

• جوشکاری صفحات فلزی در صنایع ساختمانی
  برای ساخت ستون‌ها، تیرآهن‌ها، سقف‌های فلزی و اتصالات سازه، جوشکاری MIG/MAG به‌ویژه در ضخامت‌های متوسط بسیار مناسب است.
• صنایع نفت و گاز
  در ساخت خطوط انتقال، مخازن و تجهیزات پتروشیمی، این فرایند برای اتصال بخش‌های فولادی به‌کار می‌رود.
• صنایع هوایی و ریلی
  سرعت بالای جوشکاری MIG/MAG و توانایی اتصال آلیاژهای خاص، آن را در برخی بخش‌های صنایع هوایی و ساخت واگن‌های قطار قابل استفاده کرده است.
• ماشین‌سازی و ساخت تجهیزات مکانیکی
  در تولید انواع تجهیزات مکانیکی از قبیل شاسی، اسکلت و قطعات ماشین‌آلات، از جوشکاری میگ و مگ به شکل گسترده استفاده می‌شود.

تجهیزات مورد نیاز برای جوشکاری میگ و مگ

برای شروع فرآیند جوشکاری میگ/مگ، وجود چندین قطعه و دستگاه حیاتی است که در ادامه به آنها اشاره می‌شود:

1. منبع تغذیه (Power Source)
   دستگاه جوش یا همان منبع تغذیه، جریان الکتریکی لازم برای ایجاد قوس را تامین می‌کند. انواع مختلفی از دستگاه‌های جوشکاری در بازار موجود است که می‌توانند جریان مستقیم یا متناوب را ارائه دهند. در جوشکاری MIG/MAG، اغلب از دستگاه‌های DC استفاده می‌شود.
2. سیم جوش (الکترود مصرف‌شونده)
   سیم جوش به‌صورت قرقره‌ای در ابعاد و ضخامت‌های مختلف عرضه می‌شود. این سیم از جنس فلز پایه یا آلیاژهای خاص است که هنگام ذوب‌شدن، با قطعه‌کار ترکیب می‌شود. بسته به نوع فلزی که قصد جوشکاری آن را دارید (فولاد کربنی، فولاد زنگ‌نزن، آلومینیوم، آلیاژهای خاص و غیره)، باید سیم مناسب انتخاب کنید.
3. مشعل یا تورچ جوشکاری
   مشعل ابزاری است که سیم جوش از طریق آن به ناحیه جوش وارد می‌شود. علاوه‌ بر سیم، گاز محافظ نیز از مجرای مشعل عبور می‌کند تا ناحیه جوش را در برابر هوا حفاظت کند. در انتهای مشعل، نازل مخصوص نصب می‌شود که نقش هدایت گاز را بر عهده دارد.
4. کابل و شیلنگ گاز
   کابل‌های الکتریکی و شیلنگ‌های گاز برای انتقال جریان برق و گاز محافظ به تورچ لازم هستند. کیفیت این اتصالات و سالم‌بودن آنها در جوشکاری اهمیت زیادی دارد؛ زیرا نشتی گاز یا افت ولتاژ می‌تواند به کیفیت جوش آسیب بزند.
5. سیلندر گاز محافظ
   بسته به نوع فرایند (MIG یا MAG)، کپسول‌های آرگون، هلیم، دی‌اکسید کربن یا مخلوطی از این گازها برای محافظت از حوضچه مذاب ضروری است. انتخاب نوع گاز و تنظیم دبی جریان آن باید مطابق با توصیه‌های سازنده دستگاه یا استانداردهای جوشکاری صورت گیرد.
6. واحد تغذیه سیم (Wire Feeder)
   واحد تغذیه سیم، سیم جوش را از قرقره گرفته و با سرعت تنظیم‌شده به درون مشعل هدایت می‌کند. کنترل دقیق سرعت تغذیه سیم بسیار مهم است؛ زیرا این سرعت، مقدار فلز پرکننده را در حوضچه مذاب تعیین می‌کند.
7. تجهیزات ایمنی
   فراموش نکنید که در کنار وسایل اصلی، تجهیزاتی چون ماسک جوشکاری اتوماتیک، دستکش مخصوص، لباس کار مقاوم در برابر حرارت، کفش ایمنی و عینک محافظ چشم نیز برای حفظ سلامتی جوشکار و سایر افراد حاضر در محیط ضروری است.

درصورت نیاز به خرید هر یک از این تجهیزات باکیفیت و اطمینان از اصالت کالا، می‌توانید از سایت سورن تولز خریداری کنید و از پشتیبانی کامل و مشاوره تخصصی متخصصان این حوزه بهره‌مند شوید.

فلزات مورد استفاده در جوشکاری میگ مگ

یکی از مزایای اصلی جوشکاری میگ/مگ، قابلیت استفاده روی گستره وسیعی از فلزات و آلیاژهاست. بااین‌حال، پارامترهای جوشکاری (نظیر نوع گاز محافظ، سرعت تغذیه سیم و تنظیم ولتاژ) باید متناسب با فلز پایه انتخاب شوند.

فلزات قابل استفاده بدون محدودیت

• فولاد کربنی معمولی: رایج‌ترین و پرمصرف‌ترین فلز در صنایع که با هر دو روش میگ و مگ به‌خوبی جوشکاری می‌شود.
• فولادهای کم‌آلیاژ: بسیاری از فولادهای آلیاژ پایین که در سازه‌های عمرانی یا ساخت مخازن استفاده می‌شوند، با تنظیم صحیح پارامترهای MAG کیفیت جوش بالایی دارند.

فلزات قابل استفاده در شرایط خاص

• فولاد زنگ‌نزن (استنلس استیل): برای جوشکاری این گروه از فولادها معمولاً از گاز محافظ حاوی آرگون (میگ) استفاده می‌شود؛ چراکه گاز فعال می‌تواند منجر به تغییر خواص متالورژیکی در منطقه جوش گردد.
• آلومینیوم و آلیاژهایش: این فلز سبک و حساس به اکسیداسیون، معمولاً با روش میگ و با گاز آرگون خالص یا ترکیبی از آرگون و هلیم جوشکاری می‌شود. در این حالت، توجه ویژه‌ای به تنظیم جریان و استفاده از سیم جوش مخصوص آلومینیوم ضروری است.
• فولادهای حرارت‌دیده یا سخت‌کاری‌شده: در مواردی که فولاد قبلاً تحت عملیات حرارتی قرار گرفته، باید پارامترهای جوشکاری با دقت تنظیم شود تا ترک‌خوردگی یا افت خواص مکانیکی رخ ندهد.

فلزات بدون استفاده

• فلزات بسیار فعال شیمیایی: برخی فلزات یا آلیاژها به اکسیداسیون شدید حساس هستند و در حالت مذاب، به‌سرعت ترکیبات ناخواسته ایجاد می‌کنند. هرچند می‌توان با تمهیداتی مثل محفظه خلا یا گازهای خاص به سراغ آنها رفت، اما در حالت عادی با روش میگ/مگ قابل‌جوشکاری نیستند.
• فلزات پوشش‌دار: اگر پوشش فلزی (مانند روی در ورق‌های گالوانیزه) خیلی ضخیم باشد یا پوشش غیرفلزی داشته باشیم، در مواردی با مشکلاتی مانند ایجاد بخار سمی، تخلخل جوش یا چسبندگی نامطلوب مواجه می‌شویم.

ضخامت فلزات مورد جوشکاری

ضخامت قطعه‌کار در تعیین نوع جوشکاری، پارامترهای فرایند و کیفیت نهایی نقش بسزایی دارد. در حالت کلی، جوشکاری میگ و مگ برای محدوده گسترده‌ای از ضخامت فلز مناسب است. بااین‌حال، توصیه می‌شود:

• ورق‌های نازک (کمتر از 1 میلی‌متر)
  اگر ضخامت قطعه بسیار کم باشد، احتمال سوختگی یا اعوجاج در قطعه بالاست. برای این موارد، باید شدت جریان و سرعت تغذیه سیم را پایین آورد و از تکنیک‌های حرکت مناسب استفاده کرد.
• ضخامت‌های متوسط (1 تا 4 میلی‌متر)
  بیشترین کاربرد MIG/MAG در این بازه ضخامت است. تنظیم پارامترها ساده‌تر بوده و کنترل حوضچه مذاب به‌خوبی امکان‌پذیر است.
• قطعات ضخیم (بیش از 4 میلی‌متر)
  برای جوشکاری قطعات ضخیم، لازم است از منبع تغذیه قدرتمند با آمپراژ بالاتر استفاده شود. گاهی ممکن است نیاز به چند پاس جوش نیز باشد تا نفوذ کافی ایجاد گردد. در این موارد، گاز فعال (CO₂) می‌تواند عمق نفوذ را بیشتر کند.

درصورتی‌که قصد دارید دستگاه جوشکاری میگ/مگ مناسب برای ضخامت‌های مختلف تهیه کنید، توصیه می‌کنیم از سایت سورن تولز خریداری کنید و از راهنمایی کارشناسان مجرب در انتخاب دستگاه بهره‌مند شوید.

مزایای جوشکاری میگ مگ

جوشکاری میگ/مگ به‌دلیل برخورداری از ویژگی‌های منحصربه‌فرد، محبوبیت قابل‌توجهی در میان متخصصان جوشکاری و صنایع گوناگون کسب کرده است. برخی از مهم‌ترین مزایای این فرآیند عبارت‌اند از:

1. سرعت و بهره‌وری بالا
   در قیاس با برخی روش‌های سنتی مانند جوشکاری الکترود دستی (SMAW)، جوشکاری MIG/MAG سرعت بیشتری دارد؛ چراکه نیازی به تعویض مداوم الکترود نیست و سیم جوش به‌صورت پیوسته تغذیه می‌شود. این مزیت در خط تولید کارخانه‌ها و پروژه‌های بزرگ صنعتی اهمیت دوچندان دارد.
2. جوش تمیز با حداقل پاشش
   در صورت تنظیم صحیح پارامترهای جوش، مقدار پاشش ذرات مذاب نسبتاً کم است و جوش نهایی ظاهری تمیز دارد. همین امر موجب کاهش زمان تمیزکاری و پرداخت سطح پس از جوشکاری می‌شود.
3. آموزش و یادگیری آسان‌تر
   یادگیری روش MIG/MAG نسبتاً ساده‌تر از برخی روش‌های دستی دیگر نظیر TIG یا الکترود دستی است. به‌دلیل تغذیه مداوم سیم، جوشکار می‌تواند تمرکز خود را بر هدایت مناسب مشعل و کنترل حوضچه مذاب معطوف کند.
4. قابلیت اتوماسیون و مکانیزه‌شدن
   جوشکاری MIG/MAG به‌راحتی قابل رباتیک‌شدن است و صنایع بزرگ از سیستم‌های جوشکاری تمام‌اتوماتیک استفاده می‌کنند. این امر، نقش مؤثری در افزایش دقت و کاهش هزینه‌های نیروی انسانی دارد.
5. امکان اتصال انواع فلزات
   این روش امکان اتصال فولادهای کربنی، استنلس استیل، آلومینیوم و بسیاری از آلیاژها را فراهم می‌کند. بدین‌ترتیب، طیف وسیعی از قطعات و سازه‌ها را می‌توان با یک دستگاه جوشکاری MIG/MAG تولید یا تعمیر کرد.

مزیت فرآیند جوشکاری میگ مگ

اگر بخواهیم مزیت‌های جوشکاری میگ مگ را به‌طور خلاصه‌تر نیز بیان کنیم، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کیفیت مناسب برای قطعات حساس: ترکیب فلز پایه و فلز پرکننده در محیطی حفاظت‌شده توسط گاز، سبب می‌شود اکسیژن محیط تأثیر منفی چندانی بر ناحیه جوش نداشته باشد. ازاین‌رو کیفیت جوش اغلب در سطح قابل‌قبولی قرار می‌گیرد.
• هزینه منطقی: با توجه به سرعت بالای فرایند و مصرف بهینه مواد جوشکاری، هزینه تمام‌شده به ازای هر متر جوش، معمولاً کمتر از برخی روش‌های پیچیده‌تر است.
• سهولت دسترسی به مواد مصرفی: سیم جوش و گاز محافظ به فراوانی در بازار یافت می‌شوند و کاربر می‌تواند به‌راحتی مواد مصرفی فرایند را تهیه کند.
• مناسب برای جوش‌های طولانی: در پروژه‌هایی که طول درز اتصال زیاد است، تغذیه مداوم سیم از قرقره، کار را سریع‌تر و آسان‌تر پیش می‌برد.

معایب جوشکاری میگ مگ

اگرچه جوشکاری میگ و مگ بسیار کارآمد است، اما خالی از نقاط ضعف نیست. برخی معایبی که در این روش مطرح می‌شوند، عبارت‌اند از:

1. حساسیت به وزش باد و جریان هوا
   وجود هرگونه جریان هوای شدید در محیط جوشکاری می‌تواند گاز محافظ را از منطقه جوش دور کند و سبب ورود اکسیژن و نیتروژن به حوضچه مذاب شود. در چنین شرایطی، کیفیت جوش به‌شدت افت می‌کند و حفره‌های متعددی در منطقه جوش شکل می‌گیرد. ازاین‌رو کار در فضای باز و بادخیز، نیازمند تجهیزات محافظتی خاص است.
2. نیاز به تجهیزات تخصصی و هزینه اولیه بالا
   برای شروع جوشکاری MIG/MAG، شما نیازمند دستگاه جوش، واحد تغذیه سیم، کپسول گاز و مشعل مخصوص هستید. این تجهیزات در مقایسه با جوشکاری الکترود دستی هزینه بیشتری دارد. هرچند در پروژه‌های بزرگ، به‌دلیل سرعت و کیفیت بالاتر، این هزینه اولیه به‌سرعت جبران می‌شود.
3. قابلیت حمل محدود
   حمل‌ونقل دستگاه MIG/MAG که شامل منبع تغذیه، سیلندر گاز و واحد تغذیه سیم است، به‌خصوص در پروژه‌های ساختمانی یا مناطق سخت‌گذر دشوارتر از یک دستگاه جوشکاری اینورتر کوچک خواهد بود.
4. نیاز به تنظیم دقیق پارامترها
   برای رسیدن به جوشی باکیفیت، ضروری است جریان، ولتاژ، سرعت تغذیه سیم، نوع گاز و نرخ دبی آن با دقت زیادی تنظیم شود. هرگونه اشتباه در این پارامترها ممکن است منجر به جوش ضعیف یا معیوب گردد.

معایب فرآیند جوشکاری میگ مگ (MIG/MAG)

اگر بخواهیم همین نکات را در قالبی جمع‌وجورتر یادآوری کنیم، می‌توانیم بگوییم:

• حساسیت به رطوبت و آلودگی: آلودگی یا زنگ‌زدگی سطح قطعه، به‌شدت کیفیت جوش را پایین می‌آورد.
• محدودیت در برخی فلزات خاص: هرچند طیف وسیعی از فلزات با این روش قابل اتصال‌اند، اما برای بعضی آلیاژهای پیچیده و فلزات بسیار حساس، روش‌های دیگر نظیر جوشکاری TIG مناسب‌تر است.
• تلاش و زمان بیشتر برای تنظیم: اگرچه خود فرایند سرعت بالایی دارد، اما پیش از آغاز جوشکاری، انتخاب صحیح قطر سیم، نوع گاز، سرعت پیشروی و… مهم و زمان‌بر است.

قابلیت کار

منظور از «قابلیت کار» در جوشکاری، سهولت اجرای جوش در شرایط مختلف ازجمله وضعیت‌های گوناگون (افقی، عمودی، سربالا، سقفی و…) و همچنین امکان بهره‌گیری از ابزارهای جانبی و اتوماسیون است. جوشکاری MIG/MAG از قابلیت کار بالایی برخوردار است:

• وضعیت‌های جوشکاری: اگرچه در حالت ایدئال، شرایط جوشکاری به‌صورت افقی یا تخت است، اما با کسب مهارت و تنظیمات مناسب می‌توان به‌شکل عمودی، سربالا یا حتی حالت سقفی هم جوش داد.
• اتوماسیون و رباتیک: فرایند میگ/مگ به‌صورت گسترده در خطوط تولید رباتیک اجرا می‌شود. بدین‌ ترتیب، دقت و تکرارپذیری بالاتری به‌دست می‌آید و سرعت کار افزایش می‌یابد.
• امکان ترکیب با پیش‌گرم یا پس‌گرم: در مواردی که فلز پایه ضخیم یا حساس به ترک‌خوردگی باشد، می‌توان از روش‌های گرمایش قبل یا بعد از جوش (Preheat/Post-heat) استفاده کرد تا تنش‌های حرارتی کاهش یابند.

جمع‌بندی نهایی

جوشکاری میگ و مگ (MIG/MAG)، از زیرشاخه‌های مهم جوشکاری قوس الکتریکی با گاز محافظ به‌شمار می‌رود که به‌واسطه سرعت بالا، کیفیت مناسب و امکان استفاده در طیف گسترده‌ای از فلزات، جایگاه ویژه‌ای در صنایع مختلف یافته است. این روش از سیم جوش مداوم به‌همراه گازی که به‌صورت خنثی (برای MIG) یا فعال (برای MAG) به نقطه جوش دمیده می‌شود، استفاده می‌کند تا در محیطی کنترل‌شده و محافظت‌شده، اتصال بین قطعات به‌شکل پایدار و بادوام شکل گیرد.

مطابق آنچه در این مقاله به آن پرداختیم، جوشکاری میگ/مگ تاریخچه‌ای جالب و پر فراز و نشیب دارد که از نیاز صنایع به یک روش سریع و اقتصادی برای اتصال فلزات نشأت گرفت. فرآیند آن نیز مبتنی بر قوس الکتریکی و تغذیه مداوم سیم جوش است و گاز محافظ نقشی کلیدی در جلوگیری از ورود گازهای ناخواسته محیط به حوضچه مذاب دارد. از نظر کاربرد، MIG/MAG در صنایعی چون خودروسازی، کشتی‌سازی، نفت و گاز، ساخت سازه‌های فلزی، تعمیر و نگهداری قطعات و حتی پروژه‌های ظریف دکوراتیو به‌کار می‌رود.

در بحث تجهیزات، وجود منبع تغذیه قابل‌اعتماد، سیم جوش باکیفیت، مشعل یا تورچ مناسب، واحد تغذیه سیم، کپسول گاز محافظ و تجهیزات ایمنی استاندارد، همگی برای اجرای موفق این روش ضروری‌اند. فلزات قابل جوش نیز، از فولادهای کربنی و زنگ‌نزن گرفته تا آلومینیوم و آلیاژهای مهندسی را در برمی‌گیرد. البته برای برخی فلزات، نیازمند پارامترهای خاص جوشکاری هستیم و ممکن است همیشه امکان استفاده از MIG/MAG وجود نداشته باشد.

از مزایای جوشکاری میگ/مگ می‌توان به سرعت بالا، سهولت نسبی یادگیری، قابلیت اتوماسیون، هزینه معقول و امکان اجرای جوش تمیز و باکیفیت اشاره کرد. معایبی همچون حساسیت به وزش باد، نیاز به تجهیزات تخصصی گران‌قیمت در ابتدای کار، محدودیت حمل‌ونقل و ضرورت تنظیم دقیق پارامترها نیز مطرح است. اما در مجموع، اگر شرایط مناسب فراهم باشد، جوشکاری میگ و مگ یکی از سودمندترین روش‌ها برای تولید انبوه و حتی کارگاه‌های کوچک است.

به‌طور کلی، قابلیت کار بالای این روش سبب شده که هم در پروژه‌های متوسط و خانگی و هم در خطوط تولید پیشرفته کارخانه‌ها شاهد استفاده وسیع از آن باشیم. در نهایت، برای دستیابی به بهترین نتیجه از جوشکاری میگ/مگ باید دو اصل اساسی رعایت شود: انتخاب تجهیزات مناسب و تنظیم صحیح پارامترهای جوشکاری. اگر قصد دارید این تجهیزات را با اطمینان از اصالت کالا تهیه کنید، می‌توانید از سایت سورن تولز خریداری کنید و از راهنمایی کارشناسان فروش آنها بهره‌مند گردید.

این مقاله کوشید تصویری جامع از فرآیند جوشکاری میگ و مگ ارائه دهد و جنبه‌های گوناگون آن را، از تاریخچه گرفته تا فلزات قابل‌استفاده و ضخامت‌های مختلف، به زبانی رسمی و درعین‌حال آموزنده بازگو کند. امید است مطالب ارائه‌شده، راهنمایی عملی و مفید برای علاقمندان و متخصصان جوشکاری بوده باشد و مسیر تصمیم‌گیری آنها را درباره انتخاب یا به‌کارگیری این روش هموار سازد.